Als klasgenoten op een internationale kunstacademie lijken Zaya en Livie het tegenovergestelde van elkaar. Zaya is stil en ietwat eenzaam en Livie is populair en uitbundig. Als ze een voorzichtige samenwerking aangaan om voor een schoolopdracht een poëziefilm te maken, waarin ze elkaars geliefde spelen, merken ze dat ze zich onverwachts tot elkaar aangetrokken voelen–zowel voor als achter de camera.

Aan de andere kant van de muur is Quinn, Zaya’s huisgenoot en beste vriend. Hen onderzoekt hun genderidentiteit aan de hand van (aantrekking tot) mannelijkheid en wat non-binair zijn voor hen betekent.